وی متولد 29 تیر85 شهر آبادان است و درکلاس پنجم ابتدایی مشغول به تحصیل است . سه سال است که در رشته نینجاتسو فعالیت دارد.او درخصوص انتخاب این رشته ورزشی می گوید:البته در ابتدا رشته ورزشی ژیمناستیک را انتخاب کرده بودم ، ضمن اینکه چند مربی استیل بدنم را مناسب چند ورزش ( دو میدانی – ژیمناستیک و نینجاتسو ) تشخیص دادند. متاسفانه به علت نداشتن مربی خوب درخرمشهردر زمینه ورزش ژیمناستیک به توصیه پسرخاله ام که مربی ژیمناستیک بود ، رشته نینجاتسو را انتخاب کردم. همینک هفته ای 3 روز تمرین دارم و مشوق من در این رشته پدر و پسر خاله ام بودند.
وی درخصوص اینکه کدام مسابقه اخیر برایش سخت تر و از نتیجه اش راضی تر بوده است می گوید: در مسابقه استانی 25 تیرماه امسال آخرین مسابقه ام را انجام دادم که مدال نقره گرفتم. ولی از اینکه دوم شدم ناراحت نشدم چرا که این بارحریفم کمی قدر بود و از او نکات خوبی را یاد گرفتم که به پیشرفتم در آینده کمک خواهد کرد.
او درخصوص افتخارات خود می گوید : در سالهای 93 تا95 دوبار مقام اول کشوری ،3 بار مقام اول استانی ومقام دوم مسابقات هنرهای فردی را بدست آورده ام .
از آرزوهای او در آینده این است که ورزش نینجاتسو را تا مربی گری ادامه دهد.
درزمینه اوقات فراغت خود می گوید: بیشتر ورزش می کنم و هفته ای سه روز هم به کلاس زبان می روم وبه ورزش پینگ پنگ هم علاقه دارم.
او به هم سن و سال های خود توصیه می کند که عقل سالم در بدن سالم است ، همیشه ورزش کنند و حتما از اینکه افتخارات خوبی به دست می آورند مثل وی احساس خیلی خوبی خواهند داشت.
جمله دوست داشتنی او درخصوص ورزش ، نقل قول از استاد فرجی (استاد نینجاتسوایران ) است که می گوید : "من اعتقاد دارم در هر باشگاهی که باز شوددر یک زندان بسته میشود "
او درپایان صحبت خود می گوید : از پدر و مادر و مربی خوبم سید منصور یونسی تشکر می کنم .
مادرخانواده : با وجود مشکلات همیشه سعی کرده ام او را کمک و همراهی کنم
با مادر محسن نیز گپی داشتیم که شنیدنی است . او از خود و مشکلاتی که دارد می گوید:سهیلا قاضی متولد 1348 است که در خرمشهر بدنیا آمده است. او مدرک دیپلم را درسال 1366 در تهران اخذ کرده و درسال 1367 به استخدام شرکت نفت در آمده است.
وی در زمینه کاری خود می گوید: ابتدا در دفتر مدیریت کنترل تولید به عنوان تایپیست شروع بکارکردم. سپس منشی دفتر تهران شرکت پتروشیمی رازی شدم و تا پایان سال 1381 درآنجا مشغول بکاربودم و بعد از ازدواج در سال 1382 در پتروشیمی شهید تندگویان مشغول بکارشدم.
او گله مند است که به علت عدم نظارت صحیح برتوزیع منازل به شرط تملیک و اعطاء آنها به ناحق ، منزل به شرط تملیک به ایشان تعلق نگرفته است و در نهایت همچنان هر روز از خرمشهر به ماهشهر و بالعکس در حال تردد است که مشکلات خاص خود را به همراه دارد ولی با این حال توانسته است با عنایت الهی فرزندش را درپیشرفت هایش کمک و همراهی کند.
او درخصوص رشته ای که فرزندش در آن فعالیت می کند می گوید: از آنجاییکه این رشته رزمی است و حرکات بسیار سختی دارد، گهگاهی ازحرکت در این مسیرکمی ناامید می شد که با تشویش پدرش توانست پیشرفت های خوبی داشته باشد.
او درخصوص وضعیت تحصیلی پسرش اظهارداشت: این رشته خیلی تمرین و ممارست می خواهد ولی چون به این رشته علاقه دارد سعی می کند که به درسش لطمه نزد اول درس هایش را می خواند و بعد به تمرین در این رشته می پردازد.
او خاطره ای شیرین هم از تشویق پسرش گفت : زمانی که درمسابقه کشوری مقام دوم مهارت های فردی را بدست آورده بود فرماندار شهر و هیات ورزش عکس را دربنر بزرگی در وسط شهر نصب کردند و هر کس از غریبه و آشنا که ما را می شناخت تا مدت ها به او و ما تبریک می گفتند و این خیلی خوشحال کننده بود و در ادامه به ورزش او کمک کرد.
وی درخصوص حمایت شرکت خود می گوید ازآنجاییکه ما ساکن شهر خرمشهر هستیم شرکت برای فرزندم هیچ امکاناتی قرارنداده است .
پدرخانواده : تلاش می کنم تا پیشرفت خوبی داشته باشد
برای تشویق فرزندم خیلی زیادتلاش می کنم که دراین رشته پیشرفت کند که حداقل هم بتواند بدنی سالم داشته باشد و درجاهای خاص بتواند از خود دفاع کند زمانی که موفق به کسب مقام اول کشوری در سال 93 شد بسیار خوشحال شدم.
آینده ورزشی خوبی را برای او می بینم اگرخوب فعالیت کند حتما به پیشرفت های خوبی دست خواهد یافت.البته ما دوست داریم که خودمان هم ورزش کنیم ولی متاسفانه به علت مشکلات کاری من و همسرم وقت برای این کارنداریم و به قول رهبرکبیر انقلاب من ورزشکارنیستم ولی ورزشکاران را دوست دارم.
نشریه خانواده پیام پتروشیمی برای این نوجوان قهرمان و خانواده محترم ایشان آرزوی موفقیت دارد.