مطلع شدیم آقای مهندس غلامرضا کاظمی از همکاران شرکت پتروشیمی اصفهان در زمینه نگهداری و تعمیرات، ترجمه وتالیف مفصلی داشته اند. برای آگاهی بیشتر پای صحبت ایشان نشستیم. در مجال کوچک از کارهای بزرگی که به صنعت و جامعه علمی ارایه کرده اند، شما را نیز مطلع می کنیم:
1- آقای کاظمی متولد چه سالی هستید وکجا تحصیل کرده اید و رشته تحصیلی تان چیست؟
متولد بهمن 53 هستم و با افتخار بورسیه دانشگاه نفت بودم و در رشته مکانیک تحصیل کردم.
2- از کی وارد صنعت پتروشیمی شدید و در حال حاضر، چه سمتی دارید؟
از فروردین 78 وارد پتروشیمی اصفهان شدم و کارشناس ارشد پایش وضعیت هستم.
3-در چه زمینه هایی تالیف وترجمه می کنید و تاکنون چند کتاب به چاپ رسانده اید؟
در زمینه نگهداری و تعمیرات و بطور خاص پایش وضعیت تحقیق، ترجمه و تالیف دارم. بیش از 5000 صفحه مطلب را در قالب پنج کتاب و تعداد کثیری مقاله منتشر کرده ام. همچنین بیش از 450 دقیقه کلیپ آموزشی هم تهیه و ترجمه کرده ام که همگی را به صورت الکترونیکی در فضای مجازی، سایت های اینترنتی و نشریات مختلف از جمله "نشریه نگهداری و تعمیرات در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی" منتشر کرده ام.
4- صنعت نفت و پتروشیمی چگونه می تواند از تخصص شما بهره بیشتری ببرد؟
کلیپ های آموزشی، بستر آموزشی جدیدی است که هم ضریب نفوذ بیشتر، هم بار آموزشی به مراتب بالاتری دارد که تصور می کنم تجربه خوبی در این زمینه پیدا کرده ام. از طرفی از سال 86 مشغول تدریس این تخصص ها در سطح کشور هستم. به نظرم این حوزه ها امکان گسترش بیشتری هم دارد.
5- حلقه مفقوده صنعت نفت و پتروشیمی برای استقلال و پیشرفت چیست؟
طبیعی است اگر نیروی انسانی را ارزشمند ترین سرمایه کار بدانیم، رفع نواقص این حوزه بیشترین اثر در پیشرفت را خواهد داشت. آموزش، خصوصا آموزش حین خدمت، در واقع حلقه مفقوده همه صنایع و از جمله پتروشیمی و نفت است. دانشگاه، مطالبی به دانشجویان می آموزد و صنعت، نیاز دیگری دارد. ارتباط بین این دانش تئوری و کاربردی را از طریق آموزش برنامه ریزی شده حین خدمت، می توان در شرایط بهینه برقرار نمود. تاکیدی که در سوال اول شما روی دانشگاه نفت داشتم به خاطر همین موضوع است.
ترم اول دانشگاه نفت، روی زبان خارجی خیلی با ما کار کردند و تاثیر آن را بعدها در کار متوجه شدیم. همینطور کیفیت آزمایشگاه ها و کارگاه های تخصصی دانشگاه نفت، اساتید ارزشمند و اینکه آموزش ها متناسب با نیاز صنعت نفت طراحی شده بودند، تاثیر زیادی در کار بنده داشت. از آموزش فعال پتروشیمی اصفهان هم نباید غافل شد، لذا مطلبی که عرض کردم، یک تجربه بود و اثر مثبت آموزش را کاملا در کارم احساس می‌کنم.
6- چند فرزند دارید و آیا آنها به رشته علمی شما گرایش دارند؟
یک فرزند 8 ساله دارم که در بعضی از زمینه های مهندسی از بنده جلوتر است.
این نکته مهمی است که همکاران جوان ما عموما با دانش روز وارد صنعت می شوند، اما نفرات قدیمی‌تر برای روزآمد شدن باید هزینه و وقت صرف کنند. اگر این خلا با آموزش پر نشود، چه بسا در کار ایجاد مشکل هم می کند.
اگر کودکان امروز را با گذشته مقایسه کنیم، بسیار خلاق‌تر و متناسب با صنعت نسل چهار و اینترنت در حال رشد هستند. کمتر کودکی است که به اسباب بازی ها و کارتون های رباتی علاقه نداشته باشد. با توجه به شرایط بازنشستگی نفت، به شرط حیات با این کودکان همکار خواهم شد و ببینید برای چه آینده ای باید خودمان را آماده کنیم.
7- محتوای کتاب هایتان بیشتر جنبه تئوری دارد یا راهنمای عمل است. در کجا بیشتر استفاده می شود در کارخانه و یا دانشگاه؟
روش جدید آموزشی در دنیا وجود دارد به نام non math یا بدون ریاضیات که همان حلقه مفقوده بین دانشگاه و صنعت به حساب می آید. لذت تئوری را برای دانشگاه بیشتر می کند و در کارخانه، بیشتر کاربرد دارد.
مطالب منتشر شده بنده در واقع، پاسخ به نیازهای کاری خودم بوده و هست. انیشتن جمله معروفی دارد. وی می گوید که مطلبی را یاد نگرفته اید، مگر اینکه بتوانید به مادر بزرگتان آموزش دهید. نیاز صنعت هم دانشی در این سطح است. البته این افتخار را هم دارم که عزیزانی از هیئت علمی دانشگاه ها هم در کلاس‌هایم حضور دارند و با شور و شوق، مطالب را دنبال کنند و این احساس را به بنده می‌دهد که این مطالب نه تنها برای دانشگاه ها هم مفید، بلکه تشنه چنین مطالبی و از همه مهمتر چنین سبکی از ارائه مطالب هستند.
8- آیا صنایع دیگر هم می توانند از کتاب های شما استفاده کنند یا اینکه مختص پتروشیمی است؟
چون بحث نگهداری و تعمیرات و پایش وضعیت در صنایع مختلف مشترک و مهم است و با توجه به انتشار خوب مطالب و خصوصا کلیپ ها، بقیه صنایع هم اقبال خوبی به آنها نشان دادند.
9- تاکنون چند کتاب وبا چه تیراژ به چاپ رسانده اید؟
ابتدا سعی کردم کتاب ها را چاپ کنم و حتی دو مورد را هم ثبت کردم، اما داستان جالبی پیش آمد که از حوصله این مصاحبه خارج است؛ لذا همه آنها را بطور رایگان بصورت الکترونیکی منتشرکردم. و خوشبختانه در سراسر کشور و در صنایع مختلف، حتی به عنوان مرجع از آنها استفاده می شود.
البته همواره ابراز لطف دوستان نصیبم شده و اینکه می بینم به این روش نشر بهتری صورت گرفته و مفیدتر بوده‌اند باعث دلگرمی و ادامه کارم شده است. این را هم عرض کنم منافع بسیار بیشتری تا چاپ کتاب برایم داشته است. هم دوستان زیادی که در سراسر کشور پیدا کردم و هم منافع دیگر.
به نظرم زمانه نگهداشت دانش و اطلاعات در کشوی میز خیلی وقت است سرآمده است. و نشر دانش موقعیت خیلی بهتری ایجاد می کند تا انحصار آن.
10- ترجیح می دهید به کار علمی بپردازید یا اینکه کار اجرایی به شما برای پیاده سازی دانش تان امکان بهتری می دهد؟
به جرات می توان گفت انفکاک کار علمی با کار اجرایی در دنیای امروز غیر ممکن است خصوصا در صنعت که تبلور علوم دانشگاهی است. اصلا تصور تفکیک این دو حوزه و ترجیح یکی برایم امکان پذیر نیست.
11-اگر دوباره به دنیا بیایید آیا همین مسیر را برای کار وزندگی انتخاب می کنید یا اینکه در آن تغییراتی می دهید؟
به قول شاعر:
عمر دو بایست در این روزگار تا به یکی تجربه آموختن، با دگری تجربه بستن به کار
با توجه به علایق خودم و اینکه احساس می کنم تجربه موفقی داشتم، احتمالا همین مسیر را انتخاب می کردم؛ اما مطمئنم با روشی متفاوت.
حتما مقیاس جهانی را برای هدف کارم در نظر می‌گرفتم. در این میدان می‌توانیم عملکرد خود را بهتر بسنجیم و جای رشد بیشتری داشته باشیم. الان هم کلیپ هایی به زبان انگلیسی منتشر کردم، ولی کاش زودتر اقدام می کردم.
12-اگر سخن خاصی با همکاران دارید بفرمایید؟
تغییر را جدی بگیریم؛ واقعا در روزگار ما تنها تغییر است که ثابت مانده. رمز تغییر هم این است که تمرکز انرژی روی نوآوری باشد، نه مبارزه با موضوعات قدیمی. در همه عرصه های زندگی و کار هم قابل مشاهده است.
به دوستان جوانتر هم توصیه می‌کنم به کار، نگرش جهانی داشته باشند. نمی شود در حیاط خانه تمرین کنیم و انتظار موفقیت در میدان های جهانی داشته باشیم. زمینه این مشارکت‌های جهانی هم امروز خیلی آماده تر است. خاطرم هست زمانی که در بحث پایش وضعیت وارد شدم، حتی منابع لاتین هم در این زمینه در دسترس نبود. شرکت‌های بزرگی در دنیا مثل نوکیا به راحتی محو شدند. چنین شرکت هایی کم نبودند و این تهدید برای ما هم جدی است.
برای شما و همکاران‌تان در نشریه، همینطور همکارانم در خانواده پتروشیمی آرزوی تندرستی و بهروزی دارم. لازم می دانم از همه دوستان و همکارانم در پتروشیمی اصفهان که بستر مناسبی برای پیشرفت بنده فراهم کرده‌اند قدردانی کنم؛ چرا که هیچ دانه‌ای رشد نمی کند، مگر در زمین مناسب. همینطور از همکاران عزیز روابط عمومی و حوزه مدیریت پتروشیمی اصفهان هم برای زحماتی که در رابطه با این مصاحبه کشیدند، کمال تشکر و سپاس را دارم.